شکل فرودگاه جدید کویت به مانند سه بال به هم پیوسته است

دولت کویت فرودگاه جدیدی برای پایتخت خود با ظرفیت جابجایی50 میلیون نفر مسافر در سال، می سازد.

به گزارش جذاب نیوز به نقل از سایت "دسی گنوبوم" ، شرکت بزرگ "نورمان فوستر و شرکا" فعال در زمینه معماری، این فرودگاه را طراحی کرده است. این فرودگاه در فازهای نخست ظرفیت جابجایی 13 تا 25 میلیون مسافر در سال را دارد اما این رقم در نهایت به 50 میلیون نفر افزایش می یابد.

شکل فرودگاه جدید کویت به مانند سه بال به هم پیوسته است که که طول هر یک از آنها به 1200 متر و ارتفاع سقف سالن های فرودگاه نیز به 25 متر می رسد.

طراحان این فرودگاه سعی کرده اند این سازه را به صورتی طراحی کنند که بتواند حداکثر نور خورشید را برای روشنایی فرودگاه استفاده کند. همچنین بر روی سقف فرودگاه نیز سلول های خورشیدی نصب شده تا بتوان نور خورشیدی را برای تولید انرژی پاک استفاده کرد.

کویت سه و نیم میلیون نفر جمعیت دارد که تنها یک میلیون نفر از آنها، بومی و شهروند این کشور هستند.

برای دیدن ادامه عکسها به ادامه مطلب بروید

دانلود نرم افزار رها سازی roadware وراهنمای فارسی ان

uplod.ir/8az4rum40ssb/Rah-Sazi.zip.htm

بازی عمرانی ساخت خرپا

uplod.ir/h6uz1l35kj33/bridge_www.omraniran.loxblog.com_.swf.htm

این بزرگترین ماشین خاکبرداری (یا ترنچر یا بیل گردان) در جهان می باشد. این وسیله به وسیله شرکت Krupp ساخته شده و در تصویر ها در ادامه مطلب  در حال عبور از خیابان در آلمان نشان داده شده است که به سوی مقصدش، یک معدن باز زغال سنگ، در حرکت است. هر چند که در معدن حرکت این وسیله لازم نیست، ولی ارزان تر است که این ماشین، خودرو باشد.

برخی از مشخصات این ماشین:

·         ارتفاع 95 متر و طول 215 متر (تقریبا به اندازه طول 2.5 زمین فوتبال).

·         وزن 45500 تن (معادل وزن 80 مایل جیپ که سپر به سپر ایستاده باشند).

·         این ماشین پنج سال وقت برای طراحی و ساخت و هزینه ای بالغ بر 100 میلیون دلار صرف کرده است.

·         ماکزیمم سرعت خاکبرداری 10 متر در دقیقه.

·         می تواند بالغ بر 76000 متر مکعب زغال سنگ، سنگ  و خاک را در روز جابجا کند.

برای دیدن عکسها به ادامه مطلب بروید

آب بندها (واتراستاپ، Water Stop)

آب بند چیست و مناسب ترین نوع آن کدام است؟
سالهاست استفاده از آب بند (واتر استاپ) به منظور آب بندی درزهای اجرایی و محل های قطع بتن (Construction Joint) متداول است. امروزه تمامی کشورهای توسعه یافته و پیشرفته از آب بندهای هیدروفیلیک یا بنتونیتی برای آب بندی درزهای اجرایی استفاده می کنند نه نوع P.V.C آن، زیرا محل ثابت سازی آب بندها در بین آرماتورها می باشد و با گذشت چند سال از عمر سازه و بررسی شرایط آرماتورها و بتن مشاهده می کنیم آرماتورهای طولی و عرضی که در سمت آبگیر سازه قراردارند به واسطه عبور آب از طریق درز سرد موجود بین مقاطع بتن ریزی شده و لوله های موئین ناشی از تبخیر آب بتن، دچار زنگ زدگی شده که در برخی از موارد با انبساط 6 الی 15 درصدی حجم آرماتورها، بتن دچار ترک خوردگی می گردد. این نقصان عاملی جهت تشدید نفوذپذیری و کاهش شدید طول عمر سازه بتنی می باشد. آب بندهای هیدروفیلیک یا بنتونیتی علاوه بر سهولت و سرعت بسیار زیاد در نصب تمامی نواقص فوق الذکر را رفع می کنند.
 

برای آب بندی یک سازه بتنی باید دو کار اساسی صورت بگیرد:
• آب بندی خود بتن توسط بتن مناسب
• آب بندی درزهای بتن توسط واتراستاپ

که هر دو صورت می بایست برقرار باشد.